فروش هیبرید های سنتی در انگلیس تا سال ۲۰۴۰ممنوع می شود

پریوس- پرفروش‌ترین خودروی هیبریدی در بریتانیا- عکس خبرگزاری بلومبرگ

سخنگوی دپارتمان حمل و نقل انگلیس در این خصوص اعلام کرد: به طور قطع برنامه دولت در جهت ممنوعیت فروش تمامی خودروهای هیبریدی تا سال ۲۰۴۰ در بریتانیا نادرست است.

در جولای گذشته دولت انگلیس تصمیم خود را مبنی بر ممنوعیت فروش خودروهای مرسوم و معمولی در سال‌های آینده را تصویب کرد. اما این تصمیم باعث ایجاد ابهام و سردرگمی میان خودروسازانی شده که به ساخت خودروهایی متشکل از باتری‌ها و موتورهای سنتی می‌پردازند. در واقع پس از اعلام نهایی شدن این قانون، این دسته از خودروسازان برای تشخیص اینکه آیا خودروهای هیبریدیشان شامل این ممنوعیت می‌شود، در هاله‌ای از ابهام قرار گرفتند.

خط تولید پریوس- ژاپن- عکس: خبرگزاری بلومبرگ

سه حوزه دولتی دخیل در فرآیند این تصمیم‌گیری، فروش آن دسته از خودروهای هیبریدی را در انگلستان ممنوع می‌کنند که مسافتی کمتر از ۸۰ کیلومتر را با منبع الکتریکی خود می‌پیمایند.

این تغییر باعث می‌شود که بیش از ۹۸ درصد خودروهای کنونی فروخته شده در بریتانیا تغییر یابد و خودروسازان سیاست‌های اصلی خود را به سمت ساخت خودروهایی پیش ببرنند که بیشینه نیروی خود را از باتری‌ها می‌گیرد. بنابراین شاید با خودروهایی روبه‌رو شویم که به یک موتور بنزینی برای پشتیبانی یا جبران مجهز باشند.

خودروهای پلاگین با باتری‌های بزرگ و موتورهای سنتی نیز اجازه فروش خواهند یافت و در شمار مجازها هستند. البته هنوز متن و کلمات دقیقی در تشریح این خودروها و مشخصات آنها مطرح نشده است.

در حال حاضر طیف مختلفی از خودروهای هیبریدی وجود دارد که برخی از آنها مانند پریوس توامان از قدرت برق و بنزین بهره می‌برند. پلاگین- هیبریدها نیز می توانند مسافت‌های طولانی را با استفاده از قدرت باتری‌های خود بپیمایند.

فروش خودروهای جدید در بریتانیا از ابتدای سال جاری حدود ۸.۸ افت کرده و همین کاهش باعث بیکاری صدها نفر در کارخانه‌های جگوار، لندروور و نیسان شده است. از طرفی کاهش فروش خودروها نیروی کار زیادی را در نمایندگی‌های فروش از بین برده است.

صنعت این کاهش فروش را از سردرگمی مردم می‌داند و دولت را به دلیل نامشخص بودن سیاست‌هایش در خصوص ممنوعیت فروش خودروها در آینده سرزنش می‌کند.

ما با دسته‌بندی جدیدی از خودروهای هیبریدی در جهان امروز مواجه هستیم. در بخش اول این رده‌بندی خودروهای متداولی مانند پریوس، اوتلندر و سوناتای هیبریدی وجود دارند که در واقعیت با یک موتور احتراقی معمولی استارت خورده و صرفا در طیف محدودی از چرخه رانندگی از موتور الکتریکی کم توان خود بهره می‌گیرند.

از طرفی دسته دیگری از هیبریدی‌ها مانند ب‌ام‌و i۳، نیسان نوت ئی-پاور و شورلت ولت از موتورهای الکتریکی بهره می‌برند که در زمان کاهش سطح نیروی الکتریکی، موتور احتراقی را فعال کرده تا به شارژ دوباره باتری بپردازند. به همین دلیل انگلیس با تفکیک واژهایی مانند پلاگین، باتری بزرگ و قدرت پیمایش راهکاری را برای کاهش آلایندگی و بهبود وضعیت هوا ارائه کرده است. اما آیا چنین سیاست و نسخه‌ای برای کلان‌شهرهای دیگر جهان یا شهر  آلوده و شلوغی مانند تهران نیز کاربرد دارد.

سیامک ‌علیزاده‌نیا کارشناس استراتژی قوای محرکه خودرو، در خصوص ارائه نسخه‌ای مشابه در انگلیس و کارگیری خودروهای هیبریدی کم توان در کش.رهای دیگر اروپایی مانند نروژ گفت: احتمالا  خودروهای هیبریدی کم توان در کشوری مانند نروژ هرگز محبوب نخواهند شد. نروژ از زیرساخت‌های الکتریکی کافی و تقویت شده بهره‌ می‌گیرد و اقلیم جغرافیایی گسترده‌ای ندارد. بنابراین استفاده از خودروهای تمام الکتریکی و برقی در این کشور نسخه‌ای مناسب و کامل در جهت کاهش آلایندگی‌ها به نظر می‌رسد.

وی در خصوص نسخه کاربردی ژاپن گفت: برعکس انگلیس که دیگر اعتمادی به یک هیبریدی متدوال مانند پریوس ندارد، ژاپنی‌ها همچنان  می‌توانند از نسخه خودروهای وطنی هیبریدی در جهت کاهش واردات نفت کشورشان بهره گیرند و خودروهای هیبریدی فعلی را برگ برنده خود برای کاهش آلایندگی عنوان کنند.

این کارشناس دنیای خودرو در خصوص نسخه کاربردی در خصوص  آینده کلانشهر تهران گفت: تهران در برخی از روزهای سال از هوای سالم برخوردار نیست و استفاده از خودروهایی با پیمایش تمام الکتریکی با توان آلایندگی صفر یکی از راه‌حل‌های پیشنهادی و عملیاتی پایتخت محسوب می‌شود. بنابراین تهرانی‌ها به خودروهایی برقی نیاز دارند که با یک بار شارژ مسافتی حدود ۹۰ کیلومتر را بپیماید و نیاز تحرک دو روز آنها در سطح شهر را پاسخ گوید.

چنین وسیله‌ای به یک باتری بزرگ با ظرفیت حداقل ۱۵ کیلووات ساعت نیاز دارد و باید از ظرفیت‌های شارژ خانگی استفاده کند. از طرفی به دلیل گستردگی جغرافیایی و سبک زندگی پرسفر ، نیاز مردم در مسافت‌های بین‌شهری با قدرت پیمایش ۱۰۰ کیلومتر نیز برآورده نخواهد شد. این در حالیست که با قرار دادن موتور-ژنراتور احتراقی کوچک در خودروهای الکتریکی، توان طی مسیرهای طولانی در مسیرهای بین جاده‌ای نیز فراهم خواهد شد.

علیزاده‌نیا با با اشاره به این موضوع که استفاده از خودروهای تمام الکتریک در سطح شهر و خودروهای کم‌آلاینده در مسیرهای بین شهری، راه‌حلی فوق العاده برای به حداقل رساندن مصرف سوخت و آلایندگی در کلان‌شهرهای ایران است، تصریح کرد: تهران به خودروهایی با پایه برق و باتری‌های بزرگ نیاز دارد که علاوه بر ویژگی پلاگین در کنار موتورهای احتراقی کوچک بتواند با شارژ باتری، پیمایش ۱۰۰ کیلومتری خود را تا ۱۰۰۰ کیلومتر ارتقا دهد.


منبع:عصر ایران


انتهای پیام/